همه هســــت آرزویم که ببینــــم از تو روئـــی
چه زیــــــان ترا که من هم برســــم به آرزوئی
به کسی جمــــــــال خود را ننموده ای و بینـــم
همـــه جا به هر زبــانی بُوَد از تو گفتــــگـــوئی
به ره تو بسکه نالم، زغـــــم تو بســکه مویــم
شـده ام زنـاله نــائی، شـده ام ز مویه مــوئی
همه خوشــدل اینکه مطرب بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مــوئی
چه شـــود که راه یـابد ســوی آب تشنه کـامی؟
چه شــــود که کام جوید، زلـب تو کام جوئــی؟
شود اینکه از ترحم، دمـی ای سحـاب رحــمت
من خشــک لب هم آخر ز تو تر کنم گلوئـــی؟
بشکسـت اگر دل من به فـــدای چشـم مسـتت
سر خــمّ می ســـلامت، شکـــند اگر سبــــوئی
همه موســـم تفـــرج به چمـن روند و صــحرا
تو قـدم به چشم مـن نه، بنشــین کنار جــوئی
ز چه شــیخ پاکــدامن ســوی مســــجدم بخـواند
رخ شیــخ و ســجده گاهی، سرمـا و خاک کوئی
golfe-persique.blogspot.com
۱ نظر:
کاشکی اسم شاعر را هم می نوشتی
ارسال یک نظر